Mijn naam is Jan van den Berg in naamswijziging Jan Mulder en ik ben geboren op 3 maart 1949 te Den Haag.

Als baby ben ik opgenomen in de Martha-Stichting op 29 juni 1949 t/m 6 juni 1956, dat toen ook mijn moeder weer de voogdij over mij kreeg, dus werd hersteld door het vonnis van arrondissement rechtbank te Den Haag. De voogdij was mijn moeder ontheven op 28 november 1949 door het vonnis van arrondissement rechtbank te Den Haag.  Van de periode dat ik in de Martha-Stichting woonde kan ik me wel wat van herinneren. Hieraan bewust beleefde periode Martha-Stichting heb ik goede en minder goede herinneringen. De indeling was dat je een jongens deel en een meisjes deel had binnen de Martha-Stichting en daar werden we ook nog op leeftijd ingedeeld. Beneden had je de speelzalen en om te eten en boven had je de slaapzalen.

De echte rede dat ik daar deze periode daar moest verblijven, weet ik tot heden niet. Vroeger werd dit jou ook niet allemaal verteld. De goede herinneringen zijn me tot heden bijgebleven en juffrouw Ans en de Dominee waarvan ik echter de naam niet ken zijn bij mij zeer zeker bijgebleven. Juffrouw Ans was er voor me toen ik daar een aantal weken ziek op bed heb gelegen. Het was zoals ik me kan herinneren echt een hele lieve vrouw.

Het is jammer dat ik geen namen kent van mijn leeftijdgenootjes die met mij daar toen ook woonde. Er is één meisje die ik nog van voornaam ken, dat is Marijke. Ik weet niet of je dit ook zo schrijft, maar zo werd ze genoemd. Hopelijk zijn er van deze periode toch nog mensen die met mij hun belevingen willen delen. Zij kunnen met mij in contact komen via mijn e-mailadres: mulderjan11@gmail.com

Ook weet ik dat er een feestdag was, waarbij de hele Martha-Stichting een ronde deed over het gehele terrein langs een vijver zo langs de dominee zijn woning, maar ik weet niet of dat de viering was van zijn verjaardag. Het is me ook bij gebleven, dat we zangwedstrijden deden met koren. Ook kan ik mij herinneren dat voor de keuken een hond lag en als ik dan langs kwam blafte hij naar me en mocht ik van de kok hem een bot geven en zelf kreeg ik van de kok een wortel of een appel.

Een minder goede herinnering was, dat als je iets niet lustte met het warm eten, je op een ronde speeltafel werd gelegd en je neus werd dicht geknepen en zo je mond werd vol gepropt. Dat was een benauwde ervaring als kind zijnde. Dit is mij meerdere malen overkomen. Ook heb ik een keer een lange tijd met mijn vingers tussen een deur met een dranger gezeten en niemand van de kinderen had het in de gaten tot er een juffrouw het in de gaten kreeg en mijn hand er tussen uit haalde.

Ik weet ook dat we buiten de Marta-Stichting gingen wandelen en dat we over een hele grote, hoge brug als die omhoog was, heen liepen. Dit had toen zoveel indruk op mij gemaakt. Later ben ik hier weer naar toe geweest om te kijken naar deze brug en ik had nog steeds die zelfde indrukwekkende beleving als van toen.

27-09-2014