Frits Sonders
|
Vandaag in het AD de link naar de site gezien van de Martha Stichting. Als oud bewoner (sorry maar Martelaar vind ik wat te eng) spreekt mij dit nog steeds aan, ondanks een minder prettige periode.
Zoals ik lees in de reeds geplaatste reacties, is het bij de meeste oud bewoners net als bij mij, deze periode is gewist uit het geheugen. Waarom? Geen idee. Schaamte, moeilijke tijd, verloren jeugd? Geen idee, maar ik ben het volkomen kwijt. Het gaat niet zo ver, dat ik er nooit over gesproken heb met die of gene, maar een dankbare herinnering is het zeker niet.
Zoals reeds gezegd, geen term als Martelaar gebruiken in mijn geval, dat was het zeker niet.
Zover ik mij kan herinneren, ben ik in oktober 1962 in de Stichting terecht gekomen. De reden? Moeder overleden en vader na zijn tweede huwelijk zwaar ziek. Stiefmoeder zag mij liever gaan dan komen. De keuze was dus (zonder mijn medeweten) snel gemaakt. Ik vergeet nooit, dat eerste gesprek wat ik bij ons thuis had met een vertegenwoordiger van de Martha Stichting. Het zou allemaal wel goed komen. Nou dat werd het dus niet.
Als net 12 jarige tussen een stel vreemde jongens. Mijn karakter had iets weg van verlegen, bang, terughoudend enz. Dat was dus ook de reden om de eerste tijd in paviljoen 2 geplaatst te worden.
|
Ik herinner mij alleen nog twee leidsters, juf Wil en ene juf Matti. De heer Sportel was hoofd van alle paviljoens en woonde in het huisje langs de vijver, naast de paviljoens. Na een zekere tijd ben ik overgeplaatst naar paviljoen 3, de oude jongens. Hiervan herinner ik mij wel enige namen.
Rein Koning, Wilfred Smits, …… Blok (het kleine broertje van Leni) en daar blijft het momenteel wel bij. Ik moet zeggen wel van de site enige namen te herinneren, zoals Alex Boskma (stond ik niet zo mee op goede voet geloof ik) en Tom Baptiste die bij het Leger de Heils was aangesloten.
De leider van paviljoen 3 was de heer Oltvoort waar we zelfs nog op de bruiloft zijn geweest.
In de hele periode was ik ook bij de padvinderij en de heren Offringa en van de Sluis vergeet ik nooit meer.
Wat kan ik mij verder nog herinneren? De verplichte kerkgang op zondag, de verplichte wandeling op zondagmiddag, eten halen in de keuken, gezamenlijk naar het badhuis, waar nu trouwens Alfreds Diner in zit. Volksdansen 1 x per maand. Een heel strenge winter in 1963. Het ziekhuisje, waar je bij de minste tekenen van een griepje naar toe ging. Dokter Platteschor herinner ik mij goed en als ik mij ogen dicht doe, zie ik de hoofdzuster nog voor mij. Ben haar naam kwijt helaas.
Tijdens eens van mijn ziektes daar, heb ik mijn eerste kontakten met een vriendinnetje gezocht, zonder resultaat overigens. De jonge dame in kwestie was volgens mij een zusje van Henk Vis (?) die bij mij in de groep zat.
Later, vlak voor mijn vertrek in ik dacht 1966 of 1967 naar een niet zo fijn kosthuis in Alphen aan den Rijn, was ik een paar weken verliefd op Leni van de Essenburg. Haar foto staat ook op de site en ik kan me haar nog herinneren. Ook dat is trouwens nooit wat geworden, dus wat dat betreft heb ik verder geen enkel contact meer met de Martha Stichting of zijn/haar bewoners onderhouden. Zij kwam trouwens net als Rein Koning en ik uit Soest dacht ik.
Tot slot weet ik nog goed, wie mijn voogd was, omdat deze ook later, tot kort voor mijn bruiloft voogd over mij was. Ik sluit hierbij een paar foto’s van Douwe Hoekstra met zijn vrouw in, die is genomen op 12 nov 1970.
Verder hierbij een op de site gevonden foto nabij paviljoen 3(?) waarvan ik met zekerheid kan stellen (99%) dat die krullenkop bij de rode pijl mijn persoontje is. Ik blijf de site volgen, want het heeft toch, zelfs na al die jaren, iets los gemaakt en ik wil er graag meer over aan de weet komen.
Wil je een stukje van deze tekst op je site plaatsen, ga gerust je gang.
Met vriendelijke groet
Frits Sonders 28-09-1950 06-10-2007 |
